Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja.
Ant. Surréxit Dóminus vere, * Allelúja.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja.
Ant. Zmartwychwstał Pan prawdziwie * Alleluja.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Rex sempitérne Dómine,
Rerum Creátor ómnium,
Qui eras ante sǽcula
Semper cum Patre Fílius:
Qui mundi in primórdio
Adam plásmasti hóminem:
Cui tuæ imágini
Vultum dedísti símilem.
Quem diábolus déceperat,
Hostis humáni géneris,
Cujus tu formam córporis
Assúmere dignátus es:
Ut hóminem redímeres,
Quem ante jam plasmáveras:
Et nos Deo conjúngeres,
Per carnis contubérnium.
Quem éditum ex Vírgine
Pavéscit omnis ánima:
Per quem et nos resúrgere
Devóta mente crédimus.
Qui nobis in Baptísmate
Donásti indulgéntiam,
Qui tenebámur vínculis
Ligáti consciéntiæ.
Qui Crucem propter hóminem
Suscípere dignátus es:
Dedísti tuum sánguinem
Nostræ salútis prétium.
Quǽsumus Auctor ómnium,
In hoc Pascháli gáudio,
Ab omni mortis ímpetu
Tuum defénde pópulum.
Glória tibi Dómine,
Qui surrexísti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Odwieczny Królu niebian,
Stwórco rzeczy wszystkich,
Równy zawsze przed wiekami
Ojcu, Synu:
Który przy powstaniu świata Stwórca,
Dając Adamowi obraz oblicza swego,
Ducha szlachetnego
Połączyłeś z mułem.
Gdy zawiść i podstęp szatana
Skalały rodzaj ludzki,
Ty, przyobleczony w ciało,
Zręcznie naprawiłeś kształt zepsuty.
Który, ongiś zrodzony z Dziewicy,
Teraz rodzisz się z grobu
I nam pogrzebanym każesz
Z Sobą powstać z martwych.
Który, Pasterz odwieczny,
Myjesz trzodę wodą chrztu:
To jest kąpiel dusz:
To jest grób grzechów.
Przybity Odkupiciel do Krzyża,
Który dawno należał się nam,
Dałeś hojnie krew
Na okup naszego zbawienia.
Abyś sercom naszym mógł być
Nieustanną radością wielkanocną, Jezu
Uwolnij odrodzonych na żywot
Od strasznej śmierci grzechów.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś z martwych powstał,
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúja.
Psalmus 80 [1]
80:2 Exsultáte Deo, adjutóri nostro: * jubiláte Deo Jacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium jucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et judícium Deo Jacob.
80:6 Testimónium in Joseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum ejus: * manus ejus in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja.
Psalm 80 [1]
80:2 Radujcie się Bogu, pomocnikowi naszemu: * wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
80:3 Weźmijcie Psalm, a podajcie bęben: * wdzięczną arfę z cytrą.
80:4 Trąbcie na nowiu w trąbę, * w dzień zacny uroczystego święta waszego.
80:5 Albowiem jest rozkazanie w Izraelu: * i wyrok Bogu Jakóbowemu.
80:6 Postanowił to na świadectwo w Józeph, gdy wychodził z ziemie Egipskiéj: * słyszał język, którego nie umiał.
80:7 Wybawił od brzemion ramiona jego: * ręce jego służyły koszem.
80:8 Wzywałeś mię w ucisku, a wybawiłem cię: * wysłuchałem cię w tajniku burzy, doświadczałem cię nad wodami swaru.
80:9 Słuchaj, ludu mój, a oświadczę się na cię: * Izraelu, jeźli mię usłuchasz, nie będzie w tobie Boga nowego, i nie będziesz chwalił Boga cudzego.
80:11 Bomci ja jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemie Egipskiéj: * rozszerz usta twoje, a napełnię je.
80:12 A nie słuchał lud mój głosu mego: * a Izrael nie dbał na mię.
80:13 I puściłem je za żądzami serc ich: * pójdą w wynalazkach swoich.
80:14 By był lud mój słuchał mię: * by był Izrael chodził drogami mojemi:
80:15 Snadźbym był łacno poniżył nieprzyjacioły ich: * a na trapiące je obróciłbym rękę swoję.
80:16 Nieprzyjaciele Pańscy skłamali mu: * i będzie czas ich na wieki.
80:17 I nakarmił je tłustością zboża: * i nasycił je miodem z opoki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 81 [2]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos dijúdicat.
81:2 Úsquequo judicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Judicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem justificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, júdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 81 [2]
81:1 Bóg stanął w zgromadzeniu bogów: * a w pośrodku bogi sądzi.
81:2 Dokądże niesprawiedliwość sądzicie: * a osoby grzeszników przyjmujecie?
81:3 Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu i sierocie: * strapionego i ubogiego usprawiedliwiajcie.
81:4 Wyrwijcie ubogiego: * a nędznego z ręki niezbożnego wyzwólcie.
81:5 Nie umieli, ani rozumieli, chodzą w ciemnościach: * zachwieją się wszystkie grunty ziemie.
81:6 Jam rzekł: Jesteście bogowie, * i synowie Najwyższego wszyscy.
81:7 A wy pomrzecie jako ludzie: * a jako jeden z książąt upadniecie.
81:8 Powstań, Boże, sądź ziemię: * bo ty odziedziczysz wszystkie narody.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 82 [3]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adjutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Jabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 82 [3]
82:2 Boże, któż będzie podobien tobie? * Nie zamilczaj, ani się błagaj, Boże.
82:3 Bo oto nieprzyjaciele twoi okrzyk uczynili: * a którzy cię nienawidzą, wynieśli głowę.
82:4 Przeciw ludowi twemu radę złośliwą wymyślili: * i spiknęli się przeciw świętym twoim.
82:5 Mówili: Pójdźcie, a wytraćmy je z narodu: * a niech nie wspominają więcéj imienia Izraelskiego.
82:6 Bo się spiknęli jednym umysłem: * społu przeciw tobie przymierze postanowili, namioty Idumejczyków i Izmaelitowie:
82:8 Moabitowie i Agarenowie, Gebalczycy, i Ammonitowie, i Amalekitowie: * cudzoziemcy z obywatelami Tyru.
82:9 Ale i Assur przyszedł z nimi: * przyszli na pomoc synom Lotowym.
82:10 Uczyń im jako Madyan i Sysarze: * jako Jabin u potoku Cysson.
82:11 Poginęli w Endor: * stali się jako gnój na ziemi.
82:12 Daj hetmany ich, jako Oreb, i Zeb, * i Zebee, i Salmana:
82:13 Wszystkie książęta ich: * którzy mówili: Posiądźmy dziedzictwem świątnicę Bożą.
82:14 Boże mój, połóż je jako koło: * i jako ździebło przed wiatrem.
82:15 Jako ogień, który pali las: * i jako płomień, który pali góry:
82:16 Tak je gonić będziesz nawałnością twoją: * i zatrwożysz je w gniewie twoim.
82:17 Napełnij twarzy ich sromotą: * i szukać będą imienia twego, Panie.
82:18 Niechaj się zawstydzą, i strwożą na wieki wieków: * i niech będą pohańbieni, i niech zginą.
82:19 A niech poznają, że imię tobie Pan: * tyś sam Najwyższym na wszystkiéj ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 83 [4]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cujus est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Jacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abjéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 83 [4]
83:2 Jako miłe przybytki twoje, Panie zastępów: * żąda, i ustaje dusza moja do pałaców Pańskich.
83:3 Serce moje i ciało moje * rozweseliły się w Bogu żywym.
83:4 Bo i wróbel nalazł sobie domek: * i synogarlica gniazdo sobie, gdzieby położyła ptaszęta swoje.
83:4 Ołtarze twoje, Panie zastępów: * królu mój, i Boże mój.
83:5 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie: * na wieki wieków będą cię chwalić.
83:6 Błogosławiony mąż, którego ratunek jest od ciebie: * rozłożył wstępowania w sercu swojem, w padole płaczu, na miejscu, które zgotował.
83:8 Albowiem da błogosławieństwo zakonodawca, pójdą z mocy do mocy: * oglądają Boga nad bogi w Syonie.
83:9 Panie, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwę moję: * usłysz, Boże Jakóbów.
83:10 Obrońco nasz, Boże, wejrzyj: * a wejrzyj na oblicze Chrystusa twojego.
83:11 Albowiem lepszy jest jeden dzień w pałacach twoich, * niż tysiące.
83:11 Obrałem być najpodlejszym w domu Boga mojego: * niźli mieszkać w przybytkach niezbożnych.
83:12 Albowiem miłosierdzie i prawdę miłuje Bóg: * Pan da łaskę i chwałę.
83:13 Nie odejmie dóbr tym, którzy w niewinności chodzą: * Panie zastępów, błogosławiony człowiek, który w tobie ma nadzieję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 84 [5]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Jacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * justítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et justítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Justítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 84 [5]
84:2 Ubłogosławiłeś, Panie, ziemię twoję: * przywróciłeś poimanie Jakób.
84:3 Odpuściłeś nieprawość ludu twego: * pokryłeś wszystkie grzechy ich.
84:4 Uśmierzyłeś twój wszystek gniew: * odwróciłeś się od gniewu popędliwości twojéj.
84:5 Nawróć nas, Boże, zbawicielu nasz: * a oddal gniew swój od nas.
84:6 Izali na wieki będziesz się na nas gniewał? * albo rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
84:7 Boże, ty nawróciwszy się, ożywisz nas: * a lud twój rozweseli się w tobie.
84:8 Okaż nam, Panie, miłosierdzie twoje: * a daj nam zbawienie twoje.
84:9 Będę słuchał, co we mnie będzie mówił Pan Bóg: * bo będzie mówił pokój nad ludem swoim.
84:9 I nad świętymi swymi: * i nad tymi, którzy się do serca nawracają.
84:10 Zaisteć blisko zbawienie jego tym, którzy się go boją: * aby mieszkała chwała w ziemi naszéj.
84:11 Miłosierdzie i prawda potkały się z sobą: * sprawiedliwość i pokój pocałowały się.
84:12 Prawda wyrosła z ziemie: * a sprawiedliwość z nieba pojrzała.
84:13 Albowiem Pan pokaże dobrotliwość: * a ziemia nasza wyda swój owoc.
84:14 Sprawiedliwość przed nim chodzić będzie: * i położy na drodze kroki swoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 85 [6]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adjuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 85 [6]
85:1 Nakłoń, Panie, ucha twego, a wysłuchaj mię: * bomci ja jest nędzny i ubogi.
85:2 Strzeż dusze mojéj, bom święty jest: * zbaw sługę twego, Boże mój, nadzieję mającego w tobie.
85:3 Zmiłuj się nademną, Panie, bom do ciebie wołał cały dzień: * rozwesel duszę sługi twego, bom ku tobie, Panie, podniósł duszę moję.
85:5 Albowiemeś ty, Panie, słodki i cichy: * i wielce miłosierny ku wszystkim, którzy cię wzywają.
85:6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moję: * a przypilnuj głosu prośby mojéj.
85:7 W dzień ucisku mego wołałem do ciebie: * boś wysłuchał mię.
85:8 Niemasz tobie podobnego między bogi, Panie: * i niemasz według uczynków twoich.
85:9 Wszyscy narodowie, któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie: * i będą sławić imię twoje.
85:10 Albowiemeś ty wielki i czyniący cuda: * ty jesteś Bóg sam.
85:11 Prowadź mię, Panie, drogą twoją: a niechaj chodzę w prawdzie twojéj: * niech się weseli serce moje, aby się bało imienia twego.
85:12 Wyznawać ci będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego, * a będę wysławiał imię twe na wieki.
85:13 Bo miłosierdzie twoje wielkie jest nademną: * i wyrwałeś duszę moję z niższego piekła.
85:14 Boże, nieprawi powstali na mię, a zgromadzenie mocarzów szukało dusze mojéj: * i nie kładli ciebie przed oczyma swemi.
85:15 A ty, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, * cierpliwy, i wielce miłosierny, i prawdziwy,
85:16 Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, * daj panowanie twoje słudze twemu: a zbaw syna służebnice twojéj.
85:17 Uczyń zemną znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, a byli zawstydzeni: * iżeś ty. Panie, ratował mię, i pocieszyłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 86 [7]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 86 [7]
86:1 Fundamenty jego na górach świętych: * miłuje Pan bramy Syon nade wszystkie przybytki Jakób.
86:3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, * miasto Boże.
86:4 Wspomnię na Rahab, i na Babilon, * którzy mię znają.
86:4 Oto cudzoziemcy i Tyr i lud Murzyński, * ci tam byli.
86:5 Izali Syonowi mówić nie będą: Człowiek i człowiek narodził się w nim: * a sam je Najwyższy ugruntował?
86:6 Pan wypowie w pismach narodów i książąt: * tych, którzy w nim byli.
86:7 Jako weselących się wszystkich * mieszkanie jest w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 87 [8]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et justítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a juventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 87 [8]
87:2 Panie, Boże zbawienia mego: * we dniem wołał i w nocy przed tobą.
87:3 Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed obliczność twoję: * nakłoń ucha twego ku prośbie mojéj:
87:4 Albowiem dusza moja napełniona jest złem: * a żywot mój przybliżył się do piekła.
87:5 Poczytano mię z stępującymi do dołu: * stałem się jako człowiek bez pomocy, między umarłymi wolny.
87:6 Jako zranieni, którzy śpią w grobiech, na które więcéj nie pamiętasz: * i oni z ręki twéj wyrzuceni są.
87:7 Wsadzili mię w dół głębszy: * do ciemności i do cienia śmierci.
87:8 Zmocnił się gniew twój nademną: * i przywiodłeś na mię wszystkie nawałności twoje.
87:9 Oddaliłeś odemnie znajome moje: * uczynili mię obrzydzeniem sobie.
87:9 Jestem podan, i nie wychodziłem: * oczy moje zemdlały dla nędze.
87:10 Wołałem ku tobie, Panie, cały dzień: * wyciągałem do ciebie ręce moje.
87:11 Izali umarłym cuda czynić będziesz: * albo lekarze wskrzeszą, i wyznawać ci będą?
87:12 Izali kto w grobie będzie opowiadał miłosierdzie twoje, * i prawdę twoję w zginieniu?
87:13 Izali poznane będą w ciemnościach cuda twoje, * a sprawiedliwość twoja w ziemi zapamiętania?
87:14 A jam, Panie, wołał ku tobie: * a modlitwa moja uprzedzi cię rano.
87:15 Przeczże, Panie, odrzucasz modlitwę moję: * odwracasz oblicze twe odemnie?
87:16 Jamci jest ubogi, i w pracach od młodości mojéj: * a będąc wywyższony, jestem poniżony i zatrwożony.
87:17 Na mię się przeniosły gniewy twoje: * a strachy twoje zatrwożyły mię.
87:18 Ogarnęły mię cały dzień jako woda: * obtoczyły mię społem.
87:19 Oddaliłeś odemnie przyjaciela i bliskiego: * i znajome moje dla nędze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 88 [9]
88:2 Misericórdias Dómini * in ætérnum cantábo.
88:2 In generatiónem et generatiónem * annuntiábo veritátem tuam in ore meo.
88:3 Quóniam dixísti: In ætérnum misericórdia ædificábitur in cælis: * præparábitur véritas tua in eis.
88:4 Dispósui testaméntum eléctis meis, jurávi David, servo meo: * Usque in ætérnum præparábo semen tuum.
88:5 Et ædificábo in generatiónem et generatiónem * sedem tuam.
88:6 Confitebúntur cæli mirabília tua, Dómine: * étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.
88:7 Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino: * símilis erit Deo in fíliis Dei?
88:8 Deus, qui glorificátur in consílio sanctórum: * magnus et terríbilis super omnes qui in circúitu ejus sunt.
88:9 Dómine, Deus virtútum, quis símilis tibi? * potens es, Dómine, et véritas tua in circúitu tuo.
88:10 Tu domináris potestáti maris: * motum autem flúctuum ejus tu mítigas.
88:11 Tu humiliásti sicut vulnerátum, supérbum: * in brácchio virtútis tuæ dispersísti inimícos tuos.
88:12 Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitúdinem ejus tu fundásti: * aquilónem, et mare tu creásti.
88:13 Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt: * tuum brácchium cum poténtia.
88:14 Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua: * justítia et judícium præparátio sedis tuæ.
88:15 Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam: * beátus pópulus, qui scit jubilatiónem.
88:16 Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, et in nómine tuo exsultábunt tota die: * et in justítia tua exaltabúntur.
88:18 Quóniam glória virtútis eórum tu es: * et in beneplácito tuo exaltábitur cornu nostrum.
88:19 Quia Dómini est assúmptio nostra, * et Sancti Israël, regis nostri.
88:20 Tunc locútus es in visióne sanctis tuis, et dixísti: * Pósui adjutórium in poténte: et exaltávi eléctum de plebe mea.
88:21 Invéni David, servum meum: * óleo sancto meo unxi eum.
88:22 Manus enim mea auxiliábitur ei: * et brácchium meum confortábit eum.
88:23 Nihil profíciet inimícus in eo, * et fílius iniquitátis non appónet nocére ei.
88:24 Et concídam a fácie ipsíus inimícos ejus: * et odiéntes eum in fugam convértam.
88:25 Et véritas mea, et misericórdia mea cum ipso: * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
88:26 Et ponam in mari manum ejus: * et in flumínibus déxteram ejus.
88:27 Ipse invocábit me: Pater meus es tu: * Deus meus, et suscéptor salútis meæ.
88:28 Et ego primogénitum ponam illum * excélsum præ régibus terræ.
88:29 In ætérnum servábo illi misericórdiam meam: * et testaméntum meum fidéle ipsi.
88:30 Et ponam in sǽculum sǽculi semen ejus: * et thronum ejus sicut dies cæli.
88:31 Si autem derelíquerint fílii ejus legem meam: * et in judíciis meis non ambuláverint:
88:32 Si justítias meas profanáverint: * et mandáta mea non custodíerint:
88:33 Visitábo in virga iniquitátes eórum: * et in verbéribus peccáta eórum.
88:34 Misericórdiam autem meam non dispérgam ab eo: * neque nocébo in veritáte mea:
88:35 Neque profanábo testaméntum meum: * et quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita.
88:36 Semel jurávi in sancto meo: Si David méntiar: * semen ejus in ætérnum manébit.
88:37 Et thronus ejus sicut sol in conspéctu meo, * et sicut luna perfécta in ætérnum: et testis in cælo fidélis.
88:39 Tu vero repulísti et despexísti: * distulísti Christum tuum.
88:40 Evertísti testaméntum servi tui: * profanásti in terra Sanctuárium ejus.
88:41 Destruxísti omnes sepes ejus: * posuísti firmaméntum ejus formídinem.
88:42 Diripuérunt eum omnes transeúntes viam: * factus est oppróbrium vicínis suis.
88:43 Exaltásti déxteram depriméntium eum: * lætificásti omnes inimícos ejus.
88:44 Avertísti adjutórium gládii ejus: * et non es auxiliátus ei in bello.
88:45 Destruxísti eum ab emundatióne: * et sedem ejus in terram collisísti.
88:46 Minorásti dies témporis ejus: * perfudísti eum confusióne.
88:47 Úsquequo, Dómine, avértis in finem: * exardéscet sicut ignis ira tua?
88:48 Memoráre quæ mea substántia: * numquid enim vane constituísti omnes fílios hóminum?
88:49 Quis est homo, qui vivet, et non vidébit mortem: * éruet ánimam suam de manu ínferi?
88:50 Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurásti David in veritáte tua?
88:51 Memor esto, Dómine, oppróbrii servórum tuórum * quod contínui in sinu meo multárum géntium.
88:52 Quod exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quod exprobravérunt commutatiónem Christi tui.
88:53 Benedíctus Dóminus in ætérnum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 88 [9]
88:2 Miłosierdzia Pańskie * na wieki wyśpiewywać będę.
88:2 Od narodu do narodu * prawdę twoje usty memi opowiadać będę.
88:3 Albowiemeś mówił: Miłosierdzie wieczne zbudowane będzie na niebiesiech: * prawda twoja będzie w nich zgotowana.
88:4 Postanowiłem testament mój wybranym moim, przysiągłem Dawidowi, słudze memu: * Aż na wieki zgotuję nasienie twoje.
88:5 I zbuduję od rodzaju do rodzaju * stolicę twoję.
88:6 Będą wyznawać niebiosa cuda twoje, Panie: * i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
88:7 Albowiem któż na obłokach Panu zrównany będzie: * podobny będzie Bogu między syny bożymi?
88:8 Bóg, który jest wielbion w radzie świętych: * wielki i straszliwy nade wszystkie, którzy są około niego.
88:9 Panie, Boże zaztępów, któż podobien tobie? * możnyś jest, Panie, a prawda twoja około ciebie.
88:10 Ty panujesz nad mocą morską: * a wzruszenie nawałności jego ty uśmierzasz.
88:11 Tyś poniżył pysznego, jako zranionego: * mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjacioły twoje.
88:12 Twojeć są niebiosa, i twoja téż jest ziemia, tyś ugruntował okrąg ziemie i napełnienie jéj: * tyś stworzył północną stronę i morze.
88:13 Tabor i Hermon w imieniu twem radować się będą: * twoje ramię z mocą.
88:14 Niech się zmocni ręka twoja, i niech się wyniesie prawica twoja: * sprawiedliwość i sąd przygotowanie stolice twojéj.
88:15 Miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje: * błogosławiony lud, który umie wesołe śpiewanie.
88:16 Panie, chodzić będą w jasności oblicza twego, a w imieniu twojem będą się weselić cały dzień: * i w sprawiedliwości twojéj będą podwyższeni.
88:18 Albowiem ty jesteś chwała mocy ich: * a w upodobaniu twojem wywyższy się róg nasz.
88:19 Bo Pańska jest nasza obrona, * i Świętego Izrael, króla naszego.
88:20 W on czas mówiłeś w widzeniu do świętych swoich i rzekłeś: * Położyłem wspomożenie w mocnym: i wywyższyłem wybranego z ludu mojego.
88:21 Nalazłem Dawida, sługę mego: * pomazałem go olejkiem świętym moim.
88:22 Bo mu ręka moja będzie pomagała: * i posili go ramię moje.
88:23 Nic nie żyszcze na nim nieprzyjaciel, * i syn nieprawości nie przyda szkodzić mu.
88:24 I wysiekę przed nim nieprzyjacioły jego: * i uczynię, że tył podadzą ci, którzy go mają w nienawiści.
88:25 A prawda moja, i miłosierdzie moje z nim: * a w imię moje róg jego będzie podwyższony.
88:26 I postawię na morzu rękę jego: * i na rzekach prawicę jego.
88:27 On mię będzie wzywał: Ojcem moim jesteś ty: * Bogiem moim, i obrońcą zbawienia mego.
88:28 A ja go pierworodnym uczynię * wyższym nad króle ziemskie.
88:29 Zachowam mu na wieki miłosierdzie moje: * i testament mój wierny jemu.
88:30 I położę na wieki wieków nasienie jego: * a stolicę jego jako dni niebieskie.
88:31 A jeźli synowie jego opuszczą zakon mój: * a w sądziech moich chodzić nie będą:
88:32 Jeźli zgwałcą sprawiedliwości moje: * a nie będą strzedz przykazania mego:
88:33 Nawiedzę przestępstwa ich rózgą: * a grzechy ich biczmi.
88:34 A miłosierdzia mego nie oddalę od niego: * i nie zaszkodzę w prawdzie mojéj.
88:35 Ani zgwałcę testamentu mojego: * a co wychodzi z ust moich, nie odmienię.
88:36 Razem przysiągł w świętym moim: Jeźli skłamam Dawidowi: * nasienie jego będzie trwać na wieki.
88:37 A stolica jego, jako słońce przed oczyma memi, * i jako pełny księżyc na wieki: i świadek wierny na niebie.
88:39 A przecię odrzuciłeś i wzgardziłeś: * odwlokłeś Chrystusa twojego.
88:40 Wywróciłeś testament sługi twego: * zgwałciłeś na ziemi poświęcenie jego.
88:41 Popsowałeś wszystkie płoty jego: * uczyniłeś obronę jego strachem.
88:42 Szarpali go wszyscy idący drogą: * stał się pośmiewiskiem u sąsiadów swoich.
88:43 Wywyższyłeś prawicę tłumiącego: * uweseliłeś wszystkie nieprzyjacioły jego.
88:44 Odjąłeś pomoc mieczowi jego: * a nie ratowałeś go na wojnie.
88:45 Zepsowałeś ochędożenie jego: * a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
88:46 Ukróciłeś dni czasu jego: * oblałeś go wstydem.
88:47 Dokądże, Panie, odwracasz się do końca: * zapali się gniew twój jako ogień?
88:48 Wspomnij, co za bytność moja: * bo azaś próżno stworzył wszystkie syny człowiecze?
88:49 Któryż jest człowiek, który żyć będzie, a nie ogląda śmierci: * wyrwie duszę swą z ręki piekielnéj?
88:50 Gdzież są, Panie, stare miłosierdzia twoje: * jakoś przysiągł Dawidowi w prawdzie twojéj?
88:51 Wspomnij, Panie, na zelżywość sług twoich, * którąm zadzierżał w zanadrzu mojem od wiela narodów.
88:52 Którą urągali nieprzyjaciele twoi, Panie, * którą urągali odmienienie pomazańca twego.
88:53 Błogosławiony Pan na wieki: * Stań się, stań się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 93 [10]
93:1 Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.
93:2 Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem supérbis.
93:3 Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:
93:4 Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur injustítiam?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.
93:6 Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.
93:7 Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Jacob.
93:8 Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non consíderat?
93:10 Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?
93:11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque justítia convertátur in judícium: * et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adjúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam justi: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adjutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 93 [10]
93:1 Bóg pomsty, Pan: * Bóg pomsty wolno poczynał.
93:2 Wywyższ się, który sądzisz ziemię: * oddaj zapłatę pysznym.
93:3 Dokądże grzesznicy, Panie, * dokąd grzesznicy będą się chlubić:
93:4 Będą świegotać, i mówić nieprawości: * będą mówić wszyscy, którzy broją niesprawiedliwość?
93:5 Lud twój, Panie, poniżyli: * i dziedzictwo twoje utrapili.
93:6 Wdowę i przychodnia zabili: * i sieroty pomordowali.
93:7 I mówili: Nie ujrzy Pan, * ani zrozumie Bóg Jakób.
93:8 Zrozumiejcież, głupi między ludźmi: * a bezrozumni, miejcie kiedy rozum.
93:9 Który wszczepił ucho, nie usłyszy? * albo który uformował oko, nie ujrzy?
93:10 Który strofuje narody, zaż nie będzie karał: * który uczy człowieka mądrości?
93:11 Pan zna myśli człowiecze, * że są marne.
93:12 Błogosławiony człowiek, którego ty, Panie, wyćwiczysz: * a nauczysz go zakonu swego.
93:13 Abyś mu ulżył ode złych dni: * aż wykopają dół grzesznikowi.
93:14 Boć nie odrzuci Pan ludu swego: * a dziedzictwa swego nie opuści.
93:15 Aż się sprawiedliwość w sąd obróci: * a którzy przy niéj, wszyscy, którzy są serca prawego.
93:16 Któż mi powstanie przeciw złośnikom? * albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?
93:17 Jedno, że mię Pan wspomógł: * mało by była dusza moja nie mieszkała w piekle.
93:18 Jeźlim mówił: Zachwiała się noga moja: * miłosierdzie twoje, Panie, wspomagało mię.
93:19 Według mnóstwa boleści moich w sercu mojem: * twoje pociechy uweseliły duszę moję.
93:20 Izali dzierży się ciebie stolica nieprawości: * który tworzysz pracą w przykazaniu?
93:21 Zasadzą się na duszę sprawiedliwego: * a krew niewinną potępią.
93:22 I stał mi się Pan ucieczką: * a Bóg mój obroną nadzieje mojéj.
93:23 I odda im nieprawość ich: a we złości wytraci je: * wytraci je Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 95 [11]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 95 [11]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 96 [12]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 96 [12]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúja.
℟. Et appáruit Simóni, allelúja.
|
℣. Wstał Pan prawdziwie, alleluja.
℟. I ukazał się Szymonowi, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 1
De libro Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli
Apo 19:1-5
1 Post hæc audívi quasi vocem turbárum multárum in cælo dicéntium: Allelúja: salus, et glória, et virtus Deo nostro est:
2 Quia vera et justa judícia sunt ejus, qui judicávit de meretríce magna, quæ corrúpit terram in prostitutióne sua, et vindicávit sánguinem servórum suórum de mánibus ejus.
3 Et íterum dixérunt: Allelúja. Et fumus ejus ascéndit in sǽcula sæculórum.
4 Et cecidérunt senióres vigínti quátuor, et quátuor animália, et adoravérunt Deum sedéntem super thronum, dicéntes: Amen: allelúja.
5 Et vox de throno exívit, dicens: Laudem dícite Deo nostro omnes servi ejus: et qui timétis eum pusílli et magni.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Locútus est ad me unus ex septem Angelis, dicens: Veni, osténdam tibi novam nuptam, sponsam Agni:
* Et vidi Jerúsalem descendéntem de cælo, ornátam monílibus suis, allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Et sústulit me in spíritu in montem magnum et altum.
℟. Et vidi Jerúsalem descendéntem de cælo, ornátam monílibus suis, allelúja, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 1
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła
Ap 19:1-5
1 Potemem słyszał jakoby głos rzeszy wielkich, na niebie mówiących: Allelu-Ja! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu jest.
2 Iż prawdziwe są i sprawiedliwe sądy jego, który osądził wszetecznicę wielką, która popsowała ziemię wszeteczeństwem swem, i pomścił się krwie sług swoich z rąk jéj.
3 A powtóre rzekli: Allelu-Ja! A dym jéj wstąpił na wieki wieków.
4 I upadli dwadzieścia i czteréj starszych i czworo zwierząt i pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Allelu Ja!
5 I wyszedł głos z stolice, mówiący: Dajcie chwałę Bogu naszemu, wszyscy słudzy jego, i którzy się go boicie, mali i wielcy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Mówił do mnie jeden z siedmi Aniołów, rzekąc: Chodź, a okażęć oblubienicę, małżonkę Barankową.
* I widziałem Jeruzalem, zstępujące z nieba, ubraną klejnotami jej, alleluja, alleluja, alleluja.
℣. I zaniósł mię w duchu na górę wielką i wysoką.
℟. I widziałem Jeruzalem, zstępujące z nieba, ubraną klejnotami jej, alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 2
Apo 19:6-10
6 Et audívi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut vocem aquárum multárum, et sicut vocem tonitruórum magnórum, dicéntium: Allelúja: quóniam regnávit Dóminus Deus noster omnípotens.
7 Gaudeámus, et exsultémus: et demus glóriam ei: quia venérunt núptiæ Agni, et uxor ejus præparávit se.
8 Et datum est illi ut coopériat se býssino splendénti et cándido. Býssinum enim justificatiónes sunt sanctórum.
9 Et dixit mihi: Scribe: Beáti qui ad cœnam nuptiárum Agni vocáti sunt; et dixit mihi: Hæc verba Dei vera sunt.
10 Et cécidi ante pedes ejus, ut adorárem eum. Et dicit mihi: Vide ne féceris: consérvus tuus sum, et fratrum tuórum habéntium testimónium Jesu. Deum adóra. Testimónium enim Jesu est spíritus prophetíæ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Audívi vocem in cælo Angelórum multórum dicéntium:
* Timéte Dóminum, et date claritátem illi, et adoráte eum, qui fecit cælum et terram, mare et fontes aquárum, allelúja, allelúja.
℣. Vidi Angelum Dei fortem, volántem per médium cæli, voce magna clamántem et dicéntem.
℟. Timéte Dóminum, et date claritátem illi, et adoráte eum, qui fecit cælum et terram, mare et fontes aquárum, allelúja, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Timéte Dóminum, et date claritátem illi, et adoráte eum, qui fecit cælum et terram, mare et fontes aquárum, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 2
Ap 19:6-10
6 I słyszałem jako głos rzeszy wielkiéj i głos wiela wód i jako głos wielkich gromów, mówiących: Allelu-Ja, iż królował Pan, Bóg nasz wszechmogący.
7 Weselmy się i radujmy się i dajmy mu chwałę; iż przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego zgotowała się.
8 I dano jéj, aby się oblekła w bisiór świetny i czysty; albowiem bisiór są usprawiedliwienia świętych.
9 I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy na wieczerzą wesela Barankowego wezwani są. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
10 I upadłem do nóg jego, abym się mu kłaniał. I rzekł mi: Patrz, żebyś nie czynił; spółsługa twój jestem i braci twojéj, mających świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Słyszałem głos z nieba, wielu Aniołów, mówiących:
* Bójcie się Pana i dajcie mu czystość jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię i morze i źródła wód, alleluja, alleluja.
℣. Widziałem Anioła Boga zastępów, lecącego przez pośrodek nieba, głosem wielkiem wołającego i mówiącego.
℟. Bójcie się Pana i dajcie mu czystość jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię i morze i źródła wód, alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Bójcie się Pana i dajcie mu czystość jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię i morze i źródła wód, alleluja, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 3
Apo 19:11-16
11 Et vidi cælum apértum, et ecce equus albus, et qui sedébat super eum, vocabátur Fidélis, et Verax, et cum justítia iúdicat et pugnat.
12 Oculi autem ejus sicut flamma ignis, et in cápite ejus diadémata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse.
13 Et vestítus erat veste aspérsa sánguine: et vocátur nomen ejus: Verbum Dei.
14 Et exércitus qui sunt in cælo, sequebántur eum in equis albis, vestíti býssino albo et mundo.
15 Et de ore ejus procédit gládius ex utráque parte acútus, ut in ipso percútiat gentes. Et ipse reget eas in virga férrea: et ipse calcat tórcular vini furóris iræ Dei omnipoténtis.
16 Et habet in vestiménto et in fémore suo scriptum: Rex regum et Dóminus dominántium.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 3
Ap 19:11-16
11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały: a który siedział na nim, zwano go Wiernym i Prawdziwym, a sądzi z sprawiedliwością i walczy.
12 A oczy jego jako płomień ogniowy, a na głowie jego wiele koron, mając imię napisane, którego nikt nie wie, jedno sam.
13 A obeczony był w szatę krwią pokropioną, a zowią imię jego Słowo Boże.
14 I wojska, które są na niebie, jechały za nim na koniach białych, obleczone w bisiór biały i czysty.
15 A z ust jego wychodzi miecz z obu stron ostry, aby nim bił narody. A on je rządzić będzie laską żelazną: on téż depce prasę wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.
16 A ma na szacie i na biedrze swojéj napisano: Król nad królmi i Pan nad pany.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui errántibus, ut in viam possint redíre justítiæ, veritátis tuæ lumen osténdis: da cunctis, qui christiána professióne censéntur, et illa respúere, quæ huic inimíca sunt nómini; et ea, quæ sunt apta, sectári.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który błądzącym światłę Twej prawdy ukazujesz, aby na drogę sprawiedliwości powrócić mogli, daj wszystkim, którzy się mianem chrześcijan szczycą, by się brzydzili tem, co mianu temu się sprzeciwia, a spełniali to, co z Jego świętością jest zgodne.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|